...humm, þetta er orðinn greinilegur tendens hjá mér, að láta alltaf nokkra daga líða á milli þess sem ég tjái mig, en ég er þó skárri en sumir.
Á föstudaginn var fyrsta vinnupartýið haldið, hjá þeim BogguSolluHelguogfeitumketti, Þangað mætti ég fyrstur manna ásamt henni Hrafnhildi, sem var gott (ísleifska), því ekki var pleisið stórt. Lunganum af kvöldinu eyddi ég í megaNBAnördabesserwissi með Mumma, hreint út sagt konungleg skemmtun, þó svo að öðrum viðstöddum hafi ekki þótt það. Svo virðist sem sumum þyki það ekki skemmtilegt að fara yfir dröftin frá 1990 til dagsins í dag, ótrúlegt!
Á laugardaginn gerði ég absólútlí ekkert, nema að kynnast betur mínum gamla vini sjónvarpinu, sem ég naut samvista við mest allan daginn og fram á nótt. Sá m.a. hluta úr öllum Rockymyndunum og Lennox lemja Tyson í buff. Leiddist það ekki.
Á sunnudaginn gerðust svo þau undur og stórmerki að liðið mitt í fótbolta vann leik, og ég sá alla dýrðina. Já, Frammararnir náðu loksins að vinna, og það sem betra er að þeir unnu Akureyringa, 3-1. Hefðu að vísu átt að vinna svona 5-0, en þetta eru jú Frammarar. Sérstaka lukku vakti nýr leikmaður, Tommy Rutter, enskt hörkutól sem kom inn á á 75. mínútu og tæklaði allt sem hreyfðist. Núna er bara að vinna illmennin úr vesturbænum í næsta leik, og mín heitasta ósk er að Tommy nái að leggja Þormóð inn á spítala, ég man enn eftir svindlinu um árið...
Á föstudaginn var fyrsta vinnupartýið haldið, hjá þeim BogguSolluHelguogfeitumketti, Þangað mætti ég fyrstur manna ásamt henni Hrafnhildi, sem var gott (ísleifska), því ekki var pleisið stórt. Lunganum af kvöldinu eyddi ég í megaNBAnördabesserwissi með Mumma, hreint út sagt konungleg skemmtun, þó svo að öðrum viðstöddum hafi ekki þótt það. Svo virðist sem sumum þyki það ekki skemmtilegt að fara yfir dröftin frá 1990 til dagsins í dag, ótrúlegt!
Á laugardaginn gerði ég absólútlí ekkert, nema að kynnast betur mínum gamla vini sjónvarpinu, sem ég naut samvista við mest allan daginn og fram á nótt. Sá m.a. hluta úr öllum Rockymyndunum og Lennox lemja Tyson í buff. Leiddist það ekki.
Á sunnudaginn gerðust svo þau undur og stórmerki að liðið mitt í fótbolta vann leik, og ég sá alla dýrðina. Já, Frammararnir náðu loksins að vinna, og það sem betra er að þeir unnu Akureyringa, 3-1. Hefðu að vísu átt að vinna svona 5-0, en þetta eru jú Frammarar. Sérstaka lukku vakti nýr leikmaður, Tommy Rutter, enskt hörkutól sem kom inn á á 75. mínútu og tæklaði allt sem hreyfðist. Núna er bara að vinna illmennin úr vesturbænum í næsta leik, og mín heitasta ósk er að Tommy nái að leggja Þormóð inn á spítala, ég man enn eftir svindlinu um árið...
