NÝTT GLÆSILEGT ÍSLANDSMET!
Jarlaskáldið ákvað að hafa skemmtilegt þema á djamminu þessa helgina, en það var að fara í partý í litlum íbúðum, og tókst skáldinu að sækja heim einar fjórar slíkar, hverja annarri minni. En byrjum á byrjuninni:
Á fimmtudagskvöldið fór Jarlaskáldið á Kaffi Vín að kveðja Dengsa, sem hélt af landi brott í morgun til borgarinnar Bath á Englandi, hvar hann hyggur á nám í flugumferðarfræðum. Síðast þegar pilturinn lagði í slíka reisu byrjaði hann að drekka, spurning hverju hann tekur upp á núna. Er fyrirhugað að heimsækja pilt á vetrarmánuðum og gera sér glaða daga. Jarlaskáldið skorar hér með á Dengsa að stíga fram á ritvöll bloggsins hið snarasta, hann er greinilega penni góður, ekki síst þegar hann er drukkinn, eins og sannaðist svo eftirminnilega í afmælinu góða.
Eitthvað urðu krúsirnar fleiri þetta kvöld en fyrirhugað var, og alveg hreint yndislegt að þurfa að hjóla í vinnuna klukkan sjö daginn eftir, þar eð bíllinn varð eftir í bænum (Eftir tvo ei aki neinn, heyriði það krakkar!). Þegar að bílnum var komið á föstudaginn var svo búið að brjóta spegilinn bílstjóramegin. Helvítis miðbæjarhyski!
Þegar dagur var að kveldi kominn hófst svo þemað góða með því að fara í heimsókn til Elfu, sem helst mun fræg fyrir að leggja Jarlaskáldið að velli í Tequilablasti í afmæli aldarinnar í sumar, og var íbúðin sú eflaust sú minnsta sem heimsótt var þessa helgina. Var þar margt um manninn (virkaði allavega þannig í þrengslunum), og góðmennt að auki. Þaðan var svo haldið síðar um kveldið yfir í litlu stærri íbúð í næsta húsi, hverri Gunni og Solla bjuggu í um árið, og tók þar við gítardjamm ágætt. Enn síðar héldu svo fulltrúar VÍN á svæðinu, Jarlaskáldið, Þverbrekkingur og Twistarinn á kunnuglegar slóðir, nebbnilega Hverfisbarinn, en stemmning þar var heldur súr svo Nonninn varð fljótt fyrir valinu, hann sveik ekki frekar en fyrri daginn.
Þegar laugardagur rann upp bjartur og fagur (eða bara ekki) minnti Jarlaskáldið óljóst að ákveðið hefði verið kvöldið áður að gera eitthvað það kvöldið, en mundi ómögulega hvað. Eftir stutt spjall við Þverbrekking kom í ljós að Skáldið hafði boðað komu sína í afmæli Dýrleifar, spúsu Togga VÍN-liða. Þangað mætti Skáldið ásamt Twistaranum upp úr tíu, við dynjandi fagnaðarlæti eins og venjulega. Var ei drukkið við sleitur þar. Fór fögnuðurinn fram í enn einni smáíbúðinni, í þetta skiptið einstaklingsíbúð á Skerjagarði. Ekki kunni Jarlaskáldið deili á mörgum gesta, sem voru því til talsverðrar ánægju aðallega af hinu kyninu, og upp til hópa snoppufríðir og limafagrir með eindæmum. Tókust því góð kynni milli Jarlaskáldsins og annarra gesta. Ekki fannst þó álitlegt kvonfang, þrátt fyrir góða viðleitni bæði Skáldsins en þó einkum eins annars gests, norðlenskrar stúlku sem ku vinna á þungavinnuvélum (umm, hljómar spennandi), en hún sýndi einsemd Skáldsins mikla samúð og gerði sitt ítrasta til að bæta þar úr, við fremur dræmar undirtektir. Nú kynni einhver lesanda að skilja þessi orð á þá leið að einhver trukkalessa hafi verið að reyna við Jarlaskáldið, en ónei, stúlkan var hin snotrasta, að sjálfsögðu harðgift, og var ekki að reyna við skáldið heldur að stunda svonefnt „matchmaking“. Undirtektirnar dræmu voru s.s. ekki skáldsins, heldur annarra stúlkna. Ojæja. Jarlaskáldið tók bara lagið í staðinn, og urðu undirtektirnar heldur betri þá. Um það leyti birtist Þverbrekkingur á svæðinu, nokkuð slompaður en í góðum fíling. Stuttur stans var gerður í teiti hinum megin við ganginn, og lauk þar með þemanu góða. Svo var rölt í bæinn, og hvert haldiði, jú, á Hverfisbarinn, og gerðust menn nú svo frægir að komast fram fyrir röð með hjálp góðra manna. Stemmningin var öllu betri þetta kvöldið og voru dansmenntir iðkaðar fram eftir nóttu uns þeir félagar Hlöðver og Hreyfill bundu endi á gleðina. Fjörinu lauk þó ekki alveg þar, því Jarlaskáldið náði að horfa á ca. einn og hálfan Simpsons þátt áður en draumalandsins var vitjað, aldeilis fínt.
Ekki var Jarlaskáldið til stórræðanna í dag, en tókst þó að rífa sig fram úr rúminu og fara á Champions til að sjá Liverpool stela sigrinum af Chelsea á síðustu mínútunni. Það var ágætt, en þó ekki eins gott og pulsurnar sem Jarlaskáldið og Þverbrekkingur fengu sér á Select skömmu eftir leik.
Til að grein þessi sé í samræmi við fyrirsögnina, sem er mikilvægt eins og áður hefur komið fram, skal að lokum nefna að Jarlaskáldið bætti eigið Íslandsmet í Stjórnarráðsklifri um ca. 32 hurndraðshluta úr sekúndu um helgina. Hér er átt við að komast upp á húsið. Íslandsmetið í að koma sér niður af Stjórnarráðinu á hins vegar Þverbrekkingur, sælla minninga. Það met verður líklega seint slegið, en hugsanlega jafnað.
Jarlaskáldið ákvað að hafa skemmtilegt þema á djamminu þessa helgina, en það var að fara í partý í litlum íbúðum, og tókst skáldinu að sækja heim einar fjórar slíkar, hverja annarri minni. En byrjum á byrjuninni:
Á fimmtudagskvöldið fór Jarlaskáldið á Kaffi Vín að kveðja Dengsa, sem hélt af landi brott í morgun til borgarinnar Bath á Englandi, hvar hann hyggur á nám í flugumferðarfræðum. Síðast þegar pilturinn lagði í slíka reisu byrjaði hann að drekka, spurning hverju hann tekur upp á núna. Er fyrirhugað að heimsækja pilt á vetrarmánuðum og gera sér glaða daga. Jarlaskáldið skorar hér með á Dengsa að stíga fram á ritvöll bloggsins hið snarasta, hann er greinilega penni góður, ekki síst þegar hann er drukkinn, eins og sannaðist svo eftirminnilega í afmælinu góða.
Eitthvað urðu krúsirnar fleiri þetta kvöld en fyrirhugað var, og alveg hreint yndislegt að þurfa að hjóla í vinnuna klukkan sjö daginn eftir, þar eð bíllinn varð eftir í bænum (Eftir tvo ei aki neinn, heyriði það krakkar!). Þegar að bílnum var komið á föstudaginn var svo búið að brjóta spegilinn bílstjóramegin. Helvítis miðbæjarhyski!
Þegar dagur var að kveldi kominn hófst svo þemað góða með því að fara í heimsókn til Elfu, sem helst mun fræg fyrir að leggja Jarlaskáldið að velli í Tequilablasti í afmæli aldarinnar í sumar, og var íbúðin sú eflaust sú minnsta sem heimsótt var þessa helgina. Var þar margt um manninn (virkaði allavega þannig í þrengslunum), og góðmennt að auki. Þaðan var svo haldið síðar um kveldið yfir í litlu stærri íbúð í næsta húsi, hverri Gunni og Solla bjuggu í um árið, og tók þar við gítardjamm ágætt. Enn síðar héldu svo fulltrúar VÍN á svæðinu, Jarlaskáldið, Þverbrekkingur og Twistarinn á kunnuglegar slóðir, nebbnilega Hverfisbarinn, en stemmning þar var heldur súr svo Nonninn varð fljótt fyrir valinu, hann sveik ekki frekar en fyrri daginn.
Þegar laugardagur rann upp bjartur og fagur (eða bara ekki) minnti Jarlaskáldið óljóst að ákveðið hefði verið kvöldið áður að gera eitthvað það kvöldið, en mundi ómögulega hvað. Eftir stutt spjall við Þverbrekking kom í ljós að Skáldið hafði boðað komu sína í afmæli Dýrleifar, spúsu Togga VÍN-liða. Þangað mætti Skáldið ásamt Twistaranum upp úr tíu, við dynjandi fagnaðarlæti eins og venjulega. Var ei drukkið við sleitur þar. Fór fögnuðurinn fram í enn einni smáíbúðinni, í þetta skiptið einstaklingsíbúð á Skerjagarði. Ekki kunni Jarlaskáldið deili á mörgum gesta, sem voru því til talsverðrar ánægju aðallega af hinu kyninu, og upp til hópa snoppufríðir og limafagrir með eindæmum. Tókust því góð kynni milli Jarlaskáldsins og annarra gesta. Ekki fannst þó álitlegt kvonfang, þrátt fyrir góða viðleitni bæði Skáldsins en þó einkum eins annars gests, norðlenskrar stúlku sem ku vinna á þungavinnuvélum (umm, hljómar spennandi), en hún sýndi einsemd Skáldsins mikla samúð og gerði sitt ítrasta til að bæta þar úr, við fremur dræmar undirtektir. Nú kynni einhver lesanda að skilja þessi orð á þá leið að einhver trukkalessa hafi verið að reyna við Jarlaskáldið, en ónei, stúlkan var hin snotrasta, að sjálfsögðu harðgift, og var ekki að reyna við skáldið heldur að stunda svonefnt „matchmaking“. Undirtektirnar dræmu voru s.s. ekki skáldsins, heldur annarra stúlkna. Ojæja. Jarlaskáldið tók bara lagið í staðinn, og urðu undirtektirnar heldur betri þá. Um það leyti birtist Þverbrekkingur á svæðinu, nokkuð slompaður en í góðum fíling. Stuttur stans var gerður í teiti hinum megin við ganginn, og lauk þar með þemanu góða. Svo var rölt í bæinn, og hvert haldiði, jú, á Hverfisbarinn, og gerðust menn nú svo frægir að komast fram fyrir röð með hjálp góðra manna. Stemmningin var öllu betri þetta kvöldið og voru dansmenntir iðkaðar fram eftir nóttu uns þeir félagar Hlöðver og Hreyfill bundu endi á gleðina. Fjörinu lauk þó ekki alveg þar, því Jarlaskáldið náði að horfa á ca. einn og hálfan Simpsons þátt áður en draumalandsins var vitjað, aldeilis fínt.
Ekki var Jarlaskáldið til stórræðanna í dag, en tókst þó að rífa sig fram úr rúminu og fara á Champions til að sjá Liverpool stela sigrinum af Chelsea á síðustu mínútunni. Það var ágætt, en þó ekki eins gott og pulsurnar sem Jarlaskáldið og Þverbrekkingur fengu sér á Select skömmu eftir leik.
Til að grein þessi sé í samræmi við fyrirsögnina, sem er mikilvægt eins og áður hefur komið fram, skal að lokum nefna að Jarlaskáldið bætti eigið Íslandsmet í Stjórnarráðsklifri um ca. 32 hurndraðshluta úr sekúndu um helgina. Hér er átt við að komast upp á húsið. Íslandsmetið í að koma sér niður af Stjórnarráðinu á hins vegar Þverbrekkingur, sælla minninga. Það met verður líklega seint slegið, en hugsanlega jafnað.
