Stórlega ýktar andlátsfregnir
Það er víst vissara að koma með smá öppdeit svo fólk haldi ekki að Skáldið sé horfið yfir móðuna miklu. Það var þó ekki fjarri því um tíma, að eigin áliti...
Eins og fyrr sagði var Jarlaskáldið ekki fyrr lent á skerinu í norðri en það tók sótt mikla og taldi það vera sitt síðasta. Fyrir einhverja mildi æðri máttarvalda náði Skáldið þó að lifa af þá miklu raun, og þóttist vera orðið nokkuð hresst þegar líða tók á síðustu viku, í það minnsta fauk tollurinn síðasta laugardag, fyrst var litið við hjá hr. Aðalsteinssyni í Bústaðahverfi og glápt á Júróvisjón í 4 manna strákapartíi, en síðan lá leiðin til Vignis þar sem haldið var myndakvöld þar sem myndefnið var nýliðin Austurríkisferð, og var nærvera Skáldsins nokkuð mikilvæg í ljósi þess að það sá um myndasýninguna. Það kvöld endaði eins og það endaði, flárátt kvenfólk plataði Skáldið á lendur skemmtanalífsins, sunnudagurinn var ögn erfiður í það minnsta.
Það var síðan ýmislegt um að vera í þessari viku. Þegar Jarlaskáldið mætti í vinnuna á mánudagsmorgun sá það fram á atvinnuleysi um mánaðamótin, en þegar það stimplaði sig út 8 tímum síðar hafði það úr tveimur atvinnutilboðum að velja, sem bæði voru nokkuð spennandi. Eftir tveggja daga íhugun ákvað það svo að taka tilboði núverandi vinnuveitanda um að flytja sig aðeins til í starfi, þannig að um mánaðamótin mun Jarlaskáldið gerast þýðandi, auk þess að sinna prófarkalestri áfram þegar þörf krefur. Jarlaskáldið er sumsé sennilega í fyrsta sinn á ævinni búið að fastráða sig í vinnu. Hálfskrýtin tilhugsun, hvað næst?
Það er víst helgi fram undan, og merkilegt nokk er ýmislegt að gerast. Á morgun (eða í kvöld, þar eð komið er fram yfir miðnætti) heldur aumingjabloggarinn og samstarfsmaðurinn upp á þrítugsammili og hefur lofað að veita vel. Það gæti endað hvernig sem er. Hart er svo lagt að Jarlaskáldinu að sækja dansleik á laugardagskveld, og aldrei að vita nema það taki þeirri áskorun. Varla annað hægt þegar frænkan biður fallega.
Jarlaskáldið óskar að lokum brósa og mágkonunni góðrar skemmtunar á Snæfellsnesi um helgina. Um leið og það minnir á að það styttist í þrítugsammilið...
Eins og fyrr sagði var Jarlaskáldið ekki fyrr lent á skerinu í norðri en það tók sótt mikla og taldi það vera sitt síðasta. Fyrir einhverja mildi æðri máttarvalda náði Skáldið þó að lifa af þá miklu raun, og þóttist vera orðið nokkuð hresst þegar líða tók á síðustu viku, í það minnsta fauk tollurinn síðasta laugardag, fyrst var litið við hjá hr. Aðalsteinssyni í Bústaðahverfi og glápt á Júróvisjón í 4 manna strákapartíi, en síðan lá leiðin til Vignis þar sem haldið var myndakvöld þar sem myndefnið var nýliðin Austurríkisferð, og var nærvera Skáldsins nokkuð mikilvæg í ljósi þess að það sá um myndasýninguna. Það kvöld endaði eins og það endaði, flárátt kvenfólk plataði Skáldið á lendur skemmtanalífsins, sunnudagurinn var ögn erfiður í það minnsta.
Það var síðan ýmislegt um að vera í þessari viku. Þegar Jarlaskáldið mætti í vinnuna á mánudagsmorgun sá það fram á atvinnuleysi um mánaðamótin, en þegar það stimplaði sig út 8 tímum síðar hafði það úr tveimur atvinnutilboðum að velja, sem bæði voru nokkuð spennandi. Eftir tveggja daga íhugun ákvað það svo að taka tilboði núverandi vinnuveitanda um að flytja sig aðeins til í starfi, þannig að um mánaðamótin mun Jarlaskáldið gerast þýðandi, auk þess að sinna prófarkalestri áfram þegar þörf krefur. Jarlaskáldið er sumsé sennilega í fyrsta sinn á ævinni búið að fastráða sig í vinnu. Hálfskrýtin tilhugsun, hvað næst?
Það er víst helgi fram undan, og merkilegt nokk er ýmislegt að gerast. Á morgun (eða í kvöld, þar eð komið er fram yfir miðnætti) heldur aumingjabloggarinn og samstarfsmaðurinn upp á þrítugsammili og hefur lofað að veita vel. Það gæti endað hvernig sem er. Hart er svo lagt að Jarlaskáldinu að sækja dansleik á laugardagskveld, og aldrei að vita nema það taki þeirri áskorun. Varla annað hægt þegar frænkan biður fallega.
Jarlaskáldið óskar að lokum brósa og mágkonunni góðrar skemmtunar á Snæfellsnesi um helgina. Um leið og það minnir á að það styttist í þrítugsammilið...
